Obiektywem Widziane

      Siedząc przed komputerem postanowiłem dokończyć skanowanie pozostałych portretów otworkowych, które gdzieś wcześniej zacząłem robić. Oczywiście pozostawiają one wiele do życzenia, ale wychodzę z założenia, że warto było spróbować, by ewentualnie następnym razem z podobnym pomysłem wystartować bez strachu do o techniczne szczegóły, jednak z konkretniejszym projektem, który wykorzysta w pełnie klimat pinhola.           Pogoda dzisiaj szczególnie nastrajała do pracy za biurkiem i przed komputerem, przy dźwiękach starego dobrego Tangerine Dream, które to rozbrzmiewa często w mym domu, a czasem za często. Jednak to taki rodzaj muzyki el, który nigdy się nie nudzi.

   Popełniłem wędrując po Leipzigu, kilka kadrów za pomocą nabytego, a raczej otrzymanego w darze, praktycznie nie używanego Canona Prima Super 28 N. Ponieważ "darmowemu koniowi w zęby się nie patrzy", jak mawia stare ludowe porzekadło, przyjąłem ów sprzęt z radością i obawą. Pytanie było jedno: czy działa, bo długo nieużytkowany i czy da się tym zrobić zdjęcia, a jeśli tak to jakie wyjdą?? Nic prostszego jak założyć w owym "idioten kameren" film i do przodu!! Tak powstały kadry, które sobie zaplanowałem, bądź zdawałem się na działanie chwili i zupełny przypadek.      Cześć wykonana w czasie pieszej wędrówki do centrum Leipzig w dość zapuszczonej części miasta, gdzie pozostaje jeszcze wiele miejsc pamiętających okres panowania wujka Eryka H. cześć to już znane kąty które w tym blogu zostały już pokazane:)